Wszystkie umieszczane przeze mnie recenzje filmów, książek i innych, będą zawierać dokładny opis fabuły – łącznie z zakończeniem. Ta również.
Chcesz mieć niespodziankę? Nie czytaj!
źródło zdjęcia: filmweb.plPomiędzy aktorami jest zero (słownie ZERO) jakiejkolwiek chemii, zainteresowania seksualnego czy nawet sympatii, czego niestety nie da się ukryć w wywiadach na żywo. Podczas kiedy dziennikarka podnieca się filmem, akcją, erotycznymi scenami itp., odtwórcy głównych ról chcą jedynie się od siebie odsunąć i nawet unikają patrzenia w swoją stronę.
A moment, kiedy Dakota wyznaje, że nawet nie czytała książki? Porażka po całej linii. To powinna być pierwsza rzecz, którą robi aktor występując w filmie napisanym na podstawie książki. Chyba dostała za to zjebkę, po na koniec odwraca się lekko wystraszona czyjąś reakcją.
Stracę kontrolę nad czym? Posikam się z podniety na kinowym fotelu? Być może, ale szybciej ze śmiechu. Film wspólnego z książką ma tylko tytuł i zarys fabuły. Nie wspomnę nawet o grze aktorskiej, bo ciężko się takiej dopatrywać. Christian Grey jest sztywny, jak sztywny jest Jamie Dornan w reklamach jeansów. A Anastasia Steele? Dakota Johnson – córka pary niezłych aktorów, która do tej pory grała drugoplanowe albo epizodyczne role. Obejrzałam wszystkie filmy z jej udziałem, a więcej słów wypowiedziała jedynie w „Chłopakach do wzięcia”.
Ale przejdźmy do recenzji.
Gdyby ktoś mi powiedział, że to ma być komedia, nie uwierzyłabym. A powinnam. Przez pierwszą połowę filmu śmiałam się prawie cały czas. Te górnolotne dialogi, ta mimika aktorów, te wyrwane z kontekstu sceny… Niestety bardzo żałuję, że śmiesznie było tylko do połowy. Po pierwszej godzinie filmu co chwila spoglądałam na zegarek (reszta ludzi również) z niemym pytaniem „Ile jeszcze?”.
Zaczyna się od skróconej do minimum sceny w mieszkaniu Kate – zgodnie z książką. Ana wygląda na zawstydzoną i niepewną siebie. Trzeba się do tego przyzwyczaić, bo tak będzie przez cały film. Jedzie na wywiad. W biurowcu Greya są te wszystkie „idealnie ubrane osoby” i jest też wylądowanie na kolanach. Podczas wywiadu Christian ma minę, jakby cały czas powtarzał sobie w myślach: jestem tajemniczy, jestem onieśmielający. Dialogi są potwornie suche, bez emocji. Jeśli aktor nie pokazuje emocji, to ja, jako widz, tych emocji nie odczuję. A w książce relacja Christiana i Any bazuje jednak głównie na odczuwanych przez nich emocjach.
Anastasia wraca do domu i jest wypytywana przez Kate. W książce. W filmie jest to króciutka scena (bo tak wypadało). Ni z gruchy ni z pietruchy przeskakujemy do sklepu, w którym pracuje Ana. Tam oczywiście Christian kupuje zestaw małego majsterkowicza i obdarza złym spojrzeniem współpracownika swojej przyszłej uległej, który nawet nie patrzy jej w twarz. Ani w cycki. Jest właściwie neutralny. Christian daje dziewczynie swoją wizytówkę i prosi o kontakt w sprawie sesji. Zdjęciowej.
I bach! Oto jesteśmy na sesji zdjęciowej. Nie ma co. Twórcy filmu do perfekcji opanowali płynne przechodzenie pomiędzy scenami. Po zdjęciach nasza urocza jeszcze nie para idzie do kawiarni. Biorą łyka herbaty/kawy, gadka szmatka i nagle… Christian oświadcza, że nie jest dobrym mężczyzną dla niej. I tyle. W książce były różne wyjaśnienia i dodatkowe sceny, ale nie znajdziemy ich w filmie.
Nagłe zwroty akcji i brak konsekwencji w trzymaniu się książkowej kolejności sprawiają, że w czasie całego filmu wyobrażałam sobie takie coś. Siada reżyser i scenarzysta. Biorą do rąk książkę, tną strony na kawałki, wrzucają je do miski, mieszają wszystko ze sobą i robią losowanie, układając całą historię w przypadkowej kolejności. Przy okazji zmieniając niektóre rzeczy i odejmując wypełniacze czasu z książki, które łączyły całość w… Całość.
Później przychodzą wszystkie kwestie związane z umową – Anastasia czytając ujęte w niej zapisy ma minę, jakby zaraz miała się rozpłakać. Co w takim razie powinni myśleć ludzie czytający umowy kredytowe…? No ale nic. Sceny seksu są oczywiście mocno pobudzające wyobraźnię, ale nie mają NIC wspólnego z BDSM. A te pierwsze klapsy, po których Christian mówi „Welcome to my world”? Seriously? Mocniejsze lanie dostają nieposłuszne dzieci. Ale oczywiście Anastasia jest przejęta, bo dostała klapsa.
Film zdecydowanie odbiega od książki. Cieszę się, że go obejrzałam i cieszę się, że nie zrobiłam tego w Walentynki.
Ocena:
- komedia 7/10
- pornografia 2/10
- film na podstawie książki 4/10
