Przegapiłam trochę styczeń – serio już jest luty?!, ale w sumie jeszcze możecie (i ja też) nadrobić styczniowe premiery filmowe. Trochę przecieram oczy ze zdumienia, ale w tym roku w kinach pojawią się naprawdę smaczne kąski – a tych w pierwszej połowie 2019 roku trochę się nazbierało. Jakie filmy warto obejrzeć w 2019 roku? Tylko te dobre, bo życie jest za krótkie na oglądanie złych filmów. Od tego zestawienia wprowadzam niewielką, ale bardzo istotną zmianę. W poprzednich zestawieniach trochę narzucałam sobie wybieranie po dwa filmy z każdego miesiąca. Teraz chcę wam tylko te filmy do obejrzenia w 2019, które uważam za godne naszych spojrzeń.
1. Beautiful Boy (4.01)
Filmy o uzależnieniach należą do tych, które oglądam wyłącznie dla obserwowania emocji bohaterów – z czym się mierzą, jak widzą życie, czy mają jakąś nadzieję (albo nie chcą jej mieć), jak odbierają ich najbliżsi. W tym filmie są głównie emocje. Przede wszystkim te uzależnionego syna, ale też te z punktu widzenia ojcowskiej miłości i pragnienia dla swojego dziecka dobrego życia oraz rodzących się z niej oczekiwań.
2. The House That Jack Built (18.01)
Och, Lars von Trier, to jest coś. Albo się go kocha, albo nienawidzi. Niektórzy nie lubią tworzonych przez niego żywych obrazów (raczej trudnych w odbiorze) ani ujawnianych czasem chorych fantazji. To nie jest też film dla ludzi o słabych nerwach no i zdecydowanie nie dla wszystkich, bo, serio, trzeba mieć porządnie otwartą głowę, żeby być w stanie przyjąć jego twórczość. I to według mnie są plusy jego filmów. A muzyka stanowi dodatkową wisienkę na torcie.
3. The Miseducation of Cameron Post (25.01)
Jak odnaleźć i poznać swoją tożsamość, kiedy trafia się do miejsca wyznającego jedyny słuszny pogląd? Może być jeszcze trudniej niż zazwyczaj, ale bohaterka tego filmu jednak postanawia o siebie zawalczyć. Robi to w nieco w zbyt zrównoważony sposób jak na nastolatkę, ale być może właśnie dzięki temu film nie wciska na siłę do gardła konkretnej wizji świata, za to zostawia miejsce na własne refleksje.
4. Arktyka (1.02)
Długo zastanawiałam się, czy umieścić ten film w zestawieniu. Nie dlatego, że jest słaby, bo jest dobry. Dlatego, że wywołuje we mnie lęk bycia daleko od domu, na ciągnącej się w nieskończoność przestrzeni i na dodatek robi mi się zimno od samego patrzenia na taką ilość śniegu. Czy przeżylibyście znajdując się w takiej sytuacji co bohater filmu? Jestem pewna, że ja nie.
5. Welcome to Marwen (1.03)
Nadzieja na to, że zawsze można zacząć wszystko od zera jest bardzo potrzebna. Nawet jeśli gdzieś tam jest przekonanie, że takie rzeczy to tylko na filmach, to przynajmniej mamy możliwość obserwowania walki o siebie i swoje dawne życie, które nagle staje się tym nowym – właściwym, wymarzonym. Uwaga: poryczałam się już na trailerze, więc będzie moc.
6. Todos lo saben (15.03)
Codzienna sielanka, zachłanne czerpanie z życia wszystkiego co najlepsze, gorące słońce Hiszpanii. To wstęp do jednego z ciekawszych (moim zdaniem) filmowych motywów, czyli zabawa trwa w najlepsze i nagle gaśnie światło. Kiedy zapala się ponownie, znika osoba i rozpoczyna się odkrywanie kart. Tylko wyjawiając najmroczniejsze sekrety można dotrzeć do prawdy.
7. Girl (22.03)
Marzeniem transpłciowej dziewczyny jest zostanie profesjonalną baletnicą i jest na dobrej drodze, żeby to marzenie spełnić. Film według mnie jest ważny, bo transpłciowość często jest bardzo trudnym doświadczeniem, a przez traktowanie tematu tożsamości płciowej jako temat tabu, mogą czuć się (i tak właśnie jest w tym filmie) osamotnione na swojej drodze fizycznej zmiany płci. Ta pozycja dodatkowo mnie interesuje, ponieważ w główną rolę rzeczywiście wciela się chłopak.
8. The Hole in the Ground (5.04)
Trzy, dwa, jeden – kobieta z synem przeprowadza się do niewielkiej mieściny chcąc odbudować swoje życie. Po jednej z zabaw w lesie incydent przy drodze przynosi podejrzenie, że coś się zmieniło w jej dziecku. Może to prawda, a może to tylko kwestia wyobraźni? Czy ogromna zapadająca się dziura ma z tym coś wspólnego? Czuję, że to będzie świetny horror.
9. Das schweigende Klassenzimmer (7.06)
Wtedy to były czasy, teraz to nie ma czasów. I bardzo dobrze, bo w komunistycznej rzeczywistości Niemiec (NRD) za dwie minuty milczenia w wyrazie wsparcia powstania na Węgrzech, uczniowie ostatniej klasy liceum otrzymują możliwość zapoznania się z surowym i okrutnym systemem partii socjalistycznej. Oczywiście poza obejrzeniem filmu warto nieco doczytać o historii tamtego okresu i pozostałych kwestiach, które zostały pominięte, a rysują szerszy obraz codzienności tamtych czasów.
Poza tytułami wymienionymi powyżej, z pewnością warto zobaczyć Green Book (8.02), If Beale Street Could Talk (22.02) i Cafarnaúm (22.02) – te filmy do obejrzenia w 2019 roku (a dokładnie w jego pierwszej połowie) nie znalazły się w przygotowanym przeze mnie zestawieniu, ponieważ każdy/prawie każdy je poleca i z pewnością już o nich wiecie.
Do których filmów was zachęciłam?
