Sprawdź, czy Ty też jesteś pracoholikiem, perfekcjonistą i…
Ostatnio trafiłam na dość obszerny wpis, ilustrujący zachowania ludzi z osobowością typu B. Już od drugiego zdania byłam przekonana, że to nie ja. Skoro jest B, to musi też być A. Znalazłam, przeczytałam, zaakceptowałam. Jaka jest moja osobowość typu A?
Ambicja tak wysoka, że czasem można postawić sobie poprzeczkę ciut za wysoko i stracić dużo czasu na zrealizowanie planu. Nagrodą jest wielka radość i duma, że znowu udało nam się wskoczyć na wyższy poziom.
Brak usprawiedliwienia dla błędów. To nie ma znaczenia, czy swoich czy cudzych. Błąd pozostaje błędem i należy wyciągnąć z niego odpowiednie wnioski oraz bezdyskusyjnie go naprawić.
Czas jest najcenniejszy, bo tego straconego nikt nam nie zwróci. Należy więc dołożyć wszelkich starań, żeby efektywnie wykorzystać każdą minutę dnia.
Deadline. A co to takiego? Wszystko musi być zrobione jeszcze przed czasem a każde zadanie ma swój ściśle określony moment wykonania. Nowe projekty natychmiast otrzymują swój status pilności i są realizowane na bieżąco.
Efektywność to mantra każdego, kto posiada osobowość typu A. Jeśli coś można zrobić dobrze, to czemu by nie zrobić tego jeszcze lepiej i dodatkowo w krótszym czasie?
Flegmatycy są najgorszym towarzystwem, jakie tylko można sobie wyobrazić. To powinno być pod „A” jak alergia na flegmatyków.
Gierki nie są najmocniejszą stroną. Osobowość typu A jest zadaniowa i analityczna. Jest białe i czarne. Szkoda czasu i nerwów na podchody. Dotyczy to wszystkich aspektów życia.
Honor jest wysoko ceniony przez osobowość typu A. Najczęściej działają według własnych zasad moralnych, które niekiedy są bardziej surowe od tych ogólnie przyjętych.
Integracja z nowym towarzystwem jest dla „A” sporym wysiłkiem, bo swobodnie czuje się tylko wśród znajomych. Najczęściej stosowana taktyka przy obcych ludziach, to ukradkowe włączanie się w trwającą już dyskusję.
Jakość przede wszystkim. Jeśli z różnych przyczyn nie można mieć przedmiotu swojego pożądania, to „A” nie uznaje niczego w zamian. Woli nie mieć nic, niż mieć byle co.
Konsekwencja w działaniu jest tylko wtedy, kiedy osobowość typu A odnajdzie swoją pasję. Jeśli coś nie sprawia im satysfakcji, są w stanie porzucić zajęcie natychmiast. Oczekują szybkich efektów i tylko one zachęcą „A” do kontynuacji.
Listy rzeczy do zrobienia powinny być dyscypliną sportową, w której „A” zdobywałyby złoto. Planowanie, listy, zadania, terminarze… To muzyka dla uszu. Skąd inaczej wiedzieć, co na kiedy jest do zrobienia?
Miłość jest bardzo ważna dla „A”. Kiedy kochają, to mocno i szczerze. Kiedy przestają, stają się obojętne. Są jednak bardzo zazdrosne i często zbyt emocjonalnie podchodzą do wszelkich zmian w związku.
Nauka nowych umiejętności i nabywanie nieznanej dotąd wiedzy (lub poszerzanie obecnej) jest bardzo istotna. To samo tyczy się pracy nad swoim wnętrzem.
Orientacja na cel i sukcesywne realizowanie planu określają życie „A”. Osiągniesz sukces tylko wtedy, kiedy będziesz znać cel swojej podróży, wybierzesz właściwą drogę i wytrwale będziesz nią iść. Tak myśli osobowość typu A.
Praca jest bardzo ważna i osobowość typu A będzie dotąd szukać odpowiedniego zajęcia dla siebie, aż odnajdzie swoją pasję. Lub przynajmniej to, co bardzo lubi robić i na czym się zna.
Relaks przybiera bardzo wiele form. Kino (często ambitne), książki (nie da się żyć bez nich), ludzie (poznawanie innych punktów widzenia), podróże (zwiedzanie nowych miejsc), praca (jeśli lubi się to, co się robi).
Spóźnienia są nieakceptowalne. Ta reguła działa w obie strony. Kiedy ktoś się spóźnia 1 minutę, ta osobowość dostaje nerwicy. Jeśli „A” się spóźnia… „A” się nie spóźnia. Jest wszędzie 5 minut przed czasem. Lub więcej.
Tęsknoty i żale nie są dla „A”. Oczywiście, niektóre decyzje są trudne, ale widocznie jest konkretna przyczyna, która do nich doprowadziła. Osobowość typu A stara się wszystko naprawić, ale nie zawsze się to udaje. Trzeba żyć dalej.
Urlop jest potrzebny i bardzo cieszy. O ile będzie szczegółowo zaplanowany i przyniesie dodatkową wartość. Jeśli przez dwa tygodnie mam leżeć plackiem na plaży i się nudzić, to wolę dużo lepiej wykorzystać ten czas. W pracy.
Wymagania „A” są ogromne, począwszy od wybierania jedzenia na stylu życia kończąc. Ma być luksusowo, elegancko i pięciogwiazdkowo w każdym aspekcie życia. Nie z potrzeby lansu a z poczucia, że zasługują tylko na to, co najlepsze.
Zmartwienia o błahe sprawy są prawdziwą męką dla „A”. Jednak da się nad nimi zapanować i nauczyć się trudnej dla niektórych sztuki odpuszczania. Trudnej? „A” jest w stanie nauczyć się wszystkiego.
Czytając, jaka jest osobowość typu A pomyślałeś „to o mnie!”? Czy może wymienione punkty są dla Ciebie totalną abstrakcją?
Komciaj, lajkuj, szeruj
Paula :)
