Miałam zrobić przydługi wpis o codziennej ludzkiej hipokryzji, o tym, że „ widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w oku swoim nie dostrzegasz” i wreszcie o tym, że smutne oczy patrzące na nas z wielkich reklam nie sprawiają, że wszyscy szybko sięgają do portfela niesieni odruchem pomocy ludziom w gorszej sytuacji życiowej.