Ex Machina

Wszystkie umieszczane przeze mnie recenzje filmów, książek i innych, będą zawierać dokładny opis fabuły – łącznie z zakończeniem. Ta również.

Chcesz mieć niespodziankę? Nie czytaj!

7657178.3                    źródło zdjęcia: filmweb.pl

Ostatnio TU pisałam o tym, jaki finał może mieć powołanie do życia ludzkich robotów z doskonałą sztuczną inteligencją. Ten film idzie prosto w kierunku mojej teorii.

Caleb jest programistą w firmie, która stworzyła największą na świecie wyszukiwarkę plus inne bajery (coś jak Google). Dostaje wiadomość, że wygrał w loterii tygodniowy wyjazd do posiadłości swojego szefa. Jest szczęśliwy, bo czuje się wyróżniony i zbiera gratulacje od współpracowników. Na miejsce zostaje podwieziony helikopterem, ale bezpośrednio pod dom musi przedrzeć się przez las – totalne odludzie. Przed drzwiami wita go kobiecy, elektroniczny głos. Dom jest całkowicie zautomatyzowany i do poruszania się po nim potrzebna jest specjalna karta.

Nikt nie wychodzi na powitanie, więc bohater bardzo nieśmiało i niepewnie przemieszcza się po domu, aż dociera do kuchni z wyjściem na taras, na którym szef firmy (Nathan) ćwiczy boks. Wreszcie zauważa gościa, wita się i prowadzi do jego pokoju tłumacząc po drodze zasady poruszania się po domu – karta nie otworzy wszystkich drzwi. Caleb cały czas czuje się nieswojo. Nic dziwnego – Nathan wygląda na rasowego psychopatę. Po chwili rozmowy w klaustrofobicznym pokoju bez okien Caleb dostaje do podpisania NDA. Dopiero po oddaniu dokumentu dowiaduje się o przyczynie jego obecności. Jego zadaniem jest przeprowadzenie testu Turinga.

Caleb wchodzi do szklanego pomieszczenia z głośnikami. To jest miejsce, gdzie będzie odbywał się test. Po chwili jego oczom ukazuje się Ava – robot, który przypomina człowieka nie tylko z twarzy, ale też z płynnych ruchów, mowy i procesów przetwarzania danych, czyli myślenia. Bohater sprawia wrażenie speszonego urodą robota

Następnego dnia rano Caleb zostaje obudzony przez piękną Azjatkę, która pełni rolę służącej Nathana. Przed drzwiami natyka się na szefa, który prowadzi go do laboratorium, w którym opracował umysł robota. Dane pozyskał korzystając z danych swojej wyszukiwarki a doskonałe odwzorowanie mimiki, dzięki włamaniu się do kamer wszystkich urządzeń telekomunikacyjnych. Caleb jest zafascynowany tą technologią i chce jak najszybciej przystąpić do przeprowadzenia testu. Jednocześnie zachowanie jego szefa trzyma go w ciągłym napięciu, bo jakby nie patrzeć, Nathan w ciągu sekundy potrafi zmienić nastrój i z żartującego faceta zmienić się w wywyższającego się buca.

Nocą następuje przerwa w dostawie prądu. Po chwili elektryczność wraca a zestresowany Caleb rusza na wędrówkę po domu i wchodzi do pokoju z uchylonymi drzwiami. Na szafce stoi telefon. Chłopak bierze go do ręki, ale natychmiast słyszy głos pijanego Nathana, leżącego na kanapie. Wraca do łóżka. Przez kolejne dni trwa test, podczas którego Caleb zaczyna tracić świadomość, że rozmawia z robotem. Zwłaszcza, kiedy Ava zaczyna prowadzić z nim grę w uwodzenie. Na dodatek bohater odkrywa możliwość podglądania robota poprzez kamery zamieszczone w jej izolatce. To całkowicie zabiera mu jasność myślenia. Zaczyna unikać odpowiadania na celne pytania zadawane podczas wspólnych kolacji z Nathanem.

Podczas jednego z testów Ava zakłada na siebie ubrania oraz perukę i nakłada makijaż. Tak prezentuje się Calebowi, który jest zachwycony jej wyglądem i wdziękiem przy poruszaniu się. Ava zaczyna się przed nim otwierać i tworzy wizerunek Nathana jako brutala, który trzyma ją jedynie w tym pokoju, bez możliwości wyjścia na zewnątrz. Delikatnie sugeruje bohaterowi, że z jego pomocą mogłaby się wydostać i żyć szczęśliwie jako wolny… Robot? Mówi, że ma marzenie mieszkać w Nowym Jorku. Przy okazji kolejnej rozmowy z robotem Caleb dowiaduje się, że przerwy w dostawie prądu są spowodowane ładowaniem akumulatorów Avy. Wykorzystuje ten fakt do stworzenia planu ucieczki robota.

Okazja do wprowadzenia go w życie nadarza się bardzo szybko. Nathan pije duże ilości alkoholu, które szybko go pacyfikują. W stanie wskazującym zastaje Caleba w towarzystwie Azjatki w pokoju z telefonem. Pokazuje mu wiszący na ścianie obraz Jacksona Pollocka, mówiąc przy tym o podejmowaniu działań bez zastanawiania się nad granicami. Zaczyna tańczyć i zachowywać się coraz bardziej jak szaleniec. To pomaga Calebowi podjąć ostateczną decyzję o pomocy Avie. Tego wieczora upija Nathana do nieprzytomności i zabiera jego kartę dostępu. Dostaje się do gabinetu i zmienia ustawienia zabezpieczeń. Wchodzi również do sypialni Nathana i w szafach odkrywa „zwłoki” pierwowzorów Avy.

Zbliża się czas końca eksperymentu i Caleb zaczyna ukrywać coraz więcej rzeczy przed Nathanem. Jego szef, mimo że wariat, nie jest głupi i zaczyna dostrzegać tę nieudolną grę na dwa fronty. Następnego dnia rano – dzień przed wyjazdem – Caleb proponuje szefowi alkohol, jednak ten odmawia i informuje o koniecznym detoksie. To jest zaskakujące dla bohatera. Nathan prowadzi go do swojego gabinetu, gdzie wyjawia prawdę o prowadzonym teście a także eksperymencie, który miał na celu wykazanie wyższości sztucznej inteligencji nad umysłem człowieka.

W efekcie Ava miała skłonić go do pomocy w ucieczce – skutecznie. Nathan pokazuje chłopakowi kilka nagrań pokazujący jego poprzednie roboty, które się nie udały. Włącza też nagranie z kamery, które Caleb już widział. Tym razem poza wizją słychać też rozmowę Nathana z Avą. Nathan pokazuje mu również moment, w którym zamontował dodatkową kamerę z mikrofonem, żeby poznać szczegóły rozmów podczas testów w trakcie odcięcia prądu.

Kiedy Nathan zaczyna grozić bohaterowi, następuje kolejna przerwa w dostawie prądu. W tym momencie Caleb zdradza, że plan podsłuchany przez Nathana został zrealizowany, ale dzień wcześniej. Szef wpada w szał i uderza Caleba, który przewraca się i traci przytomność. Ava wychodzi ze swojego pokoju przez otwarte drzwi i powoli kieruje swoje kroki do gabinetu Nathana. Po drodze spotyka Azjatkę, która początkowo jest wrogo nastawiona, ale po chwili rozmowy dołącza do planu. Nathan próbuje powstrzymać roboty, ale szybko zostaje zabity. Przed śmiercią udaje mu się zniszczyć Azjatkę i wyrwać rękę Avie.

Caleb budzi się, kiedy Ava wchodzi do gabinetu. Stoi oniemiały i obserwuje, jak robot otwiera szafy ze swoimi poprzedniczkami i wybiera części zamienne: nakłada skórę, dokręca rękę, zabiera perukę i sukienkę. Wygląda jak prawdziwa kobieta. Ava w milczeniu mija Caleba a kiedy wychodzi z gabinetu, zamykają się drzwi i chłopak wpada w panikę – zostaje sam, z dwoma trupami w domu na całkowitym odludziu, gdzie nikt go nie będzie szukał. W tym momencie nie zgadza mi się fakt, że po włożeniu karty, która powoduje odcięcie prądu, Caleb nie wychodzi z pokoju – przecież sam poprzedniego dnia zmienił ustawienia i w trakcie blackoutu wszystkie drzwi były otwarte.

Natomiast Ava ciesząc się odzyskaną wolnością idzie przez dom, wychodzi na zewnątrz i przez las dociera do miejsca lądowania helikoptera. Nie oglądając się za siebie wsiada i odlatuje. Spełnia swoje marzenie mieszkając w Nowym Jorku.

Ocena:

  • zaskoczenie 9/10
  • sztuczna inteligencja 10/10
  • przewidywalność akcji 3/10

Film jest genialny. W nastrój wprowadza nie tylko wyraźne podkreślanie reakcji bohaterów, ale też wystrój wnętrza domu. Wszystko co się dzieje wzbudziło we mnie dodatkowy niepokój przed kierunkiem, w którym zmierza ludzkość. Naukowcy chcą stworzyć doskonałego robota, który nie tylko będzie wyglądał jak człowiek, ale również będzie miał zdolność myślenia. Ale myślący robot nie ma uczuć. Wszystkie podejmowane przez niego działania będą mieć na celu jego własne dobro. Nawet za cenę życia ludzi, którzy będą mu pomagać.

Wybrane dla Ciebie: